Τρελό μου όνειρο δε σε αφήνω να με αφήσεις. Με προσέλαβαν να σε υπηρετώ να προσπαθώ και ΄γω όπως και τόσοι άλλοι να σε κρατάω στον αφρό να μη βουλιάζεις
Δευτέρα, 10 Ιανουαρίου 2011 20:20
Συντάχθηκε απο την Theo Ev
Δεν θέλεις να έρχεσαι πια εδώ, στο ποντικόσπιτό μου, είπε μεταξύ σοβαρού κι αστείου –ένα μήνα τώρα προσπαθούσε να πιάσει έναν αρουραίο που ‘χε τρυπώσει στο σιφόνι σε ένα απ’ τα δίπλα δωμάτια. Χαμογέλασα και σηκώθηκα να τον αγκαλιάσω. Ήταν σκυμμένος πάνω απ’ το τραπέζι και ψαχούλευε κάτι δίσκους. Βρήκε αυτόν που έψαχνε και τον έβαλε να παίζει: Δύο γαρδένιες για εσένα.
Παρασκευή, 31 Δεκεμβρίου 2010 17:41
Συντάχθηκε απο την Theo Ev
Ένα μήνα και πολλά συμβούλια με τους ειδικούς αργότερα, η λίστα με τους φίλους της Όλγας έμοιαζε με εκείνα τα πολλά υποσχόμενα μπαρ, όπου ο αριθμός των αρσενικών ξεπερνά το εβδομήντα τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού. Αποτέλεσμα που είχε επιτευχθεί με την ευγενική παρότρυνση της Βάσιας:
Τετάρτη, 22 Δεκεμβρίου 2010 12:43
Συντάχθηκε απο την Theo Ev
Με το που έγραψε facebook στο google θυμήθηκε τον Παναγιώτη, τον αριστεριστή με τις πολυκατοικίες. Και την υπόσχεσή της να μην φακελωθεί ποτέ και για κανένα λόγο σ’ όλα αυτά τα δίκτυα που κοροϊδεύανε μαζί. Της χτυπούσε άσχημα που τώρα δεν θα κρατούσε το λόγο της. Αλλά σάμπως αυτός είχε κρατήσει το δικό του;
Δευτέρα, 13 Δεκεμβρίου 2010 19:33
Συντάχθηκε απο την Theo Ev
Όταν βγαίνει η Όλγα στο δρόμο, τα πεζοδρόμια τρίζουν. Από αναστάτωση. Όχι επειδή είναι καμιά βουβάλω. Στο πέρασμά της οι άντρες πέφτουν ντόμινο. Τις περισσότερες φορές δηλαδή. Όταν φοράει τα μίνια της, τα τακούνια της και αφήνει τη χαίτη να παιχνιδίζει ελεύθερα με τα κωλομέρια της. Γιατί όταν βγαίνει έξω με την ξεχασμένη φόρμα του Μάκη και τη χαίτη κρυμμένη στον κατεβασμένο μέχρι τα αυτιά σκούφο, μόνο κάτι στραβοί πέφτουν πάνω της.
Πέμπτη, 02 Δεκεμβρίου 2010 19:34
Συντάχθηκε απο την Theo Ev
Είχε μέρες που παρατηρούσε εκείνο το ψάρι. Στην αρχή αδιάφορα. Από περιέργεια. Μετά ανησυχία. Καθόλου δεν του είχε δώσει σημασία όταν το είχαν πρωτοφέρει μέσα σε μια πλαστική σακούλα μαζί με κάτι άλλα ψώνια από το σουπερμάρκετ. Συχνά-πυκνά, όμως, την ώρα που αυτός προσπαθούσε να ανακαλέσει τον επόμενο μονόλογό του, αντιλαμβανόταν με την άκρη του ματιού του μια έντονη κινητικότητα μέσα στη δεξαμενή. Του αποσπούσε λίγο την προσοχή, αλλά τι να κάνει; Ψάρι ήταν. Δε μπορούσε να του επιβληθεί η ακινησία.
Κράτα επαφή
