Τετάρτη, 01 Μαΐου 2013 20:35
Συντάχθηκε απο την Theo Ev
Από πολύ μικρός ακόμα, αισθανόμουν συχνά μια ακατανίκητη ανάγκη να κουρνιάζω σε στενάχωρα μέρη. Στην αρχή, χωνόμουν κάτω απ’ το παιδικό μου κρεβάτι. Αργότερα, που το μέγεθός μου δε μου το επέτρεπε πια, στην ντουλάπα και, μεγαλώνοντας, όταν δηλαδή μία τέτοια συμπεριφορά δε μπορούσε πλέον να δικαιολογηθεί με το πρόσχημα του παιχνιδιού, η ανάγκη μου αυτή εξυπηρετούντο κάτω από βαριά σκεπάσματα όπου παρέμενα προσποιούμενος ασθένεια, η οποία και με τον καιρό «έμαθε» όντως να συντονίζεται με την ανάγκη μου αυτή.